SALA KRÓLEWSKA W PAŁACU MĘCIŃSKICH

Na przestrzeni wieków mianem sal królewskich określano na ogół zbiorcze pomieszczenia znajdujące się w książęcych i królewskich rezydencjach. Miały one charakter reprezentacyjny i służyły do przeprowadzania ważnych uroczystości i spotkań. W Polsce najbardziej znanymi przykładami są Zamek Królewski w Warszawie oraz Zamek Królewski na Wawelu. Tamtejsze sale królewskie często miały charakterystyczne nazwy, takie jak Sala Srebrna, Sala Rycerska, Sala Pod Zodiakiem czy Sala Salomona.

Bardzo podobny charakter posiada sala królewska, która mieści się w działoszyńskim Pałacu Męcińskich. W 2. połowie XVIII stulecia Stanisław Męciński wielkim nakładem środków dokonał gruntownej przebudowy pałacu i jego otoczenia. Już wtedy wnętrza przyozdobiono boazeriami i sztukateriami, gipsowymi popiersiami monarchów oraz portretem króla Stanisława Augusta Poniatowskiego, przyjaciela Stanisława Męcińskiego z lat młodości. Ostatni król Polski bywał gościem działoszyńskiej rezydencji. Na jego cześć właściciel nazwał jedno z pomieszczeń we wschodniej części pałacu Salą Królewską. W salach reprezentacyjnych wisiały obrazy malowane podobno przez samego Baciarrellego. Jeden z nich ukazywał Stanisława Męcińskiego wskazując palcem na mapie świata miejscowość Działoszyn.

Obecny charakter wnętrz uwzględnia historyczne przemiany, a będąc w środku da się odczuć klimat i specyfikę osiemnastego stulecia, a nawet tych wcześniejszych i późniejszych uwzględniając szczególnie okres przedwojenny.